- сүлін
- ет. жерг. Сүмеңдеу; шаршау, зорығу. Кербұғы әлжуаз тартқан әліне, боркеміктенген кәрілігіне қарамай с ү л і н і п, көп жағаттады (О.Бөкеев, Жұлдыз, 1972, №5, 119).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
